نقش مایه ها و الگوهاى متشکل از آنها مى تواند نقش موثرى در ارتباط عمیق بیننده با فضاى حاصل از این نقوش ایجاد کند. از دو منظر مى توان این ارتباط را عمیق و گسترده کرد؛ نخست اینکه نقوش داستانى از گذشته را روایت کنند و بیننده را به فضایى از خاطره ها رهنمون سازند و دیگر اینکه نقش ها نویدى از آینده را پیش روى بیننده قرار دهند. آمیختگى این دو در اکنونِ ناظر ادراکى ایجاد مى کند که گاه قابل وصف و توضیح نیست.
روش ما دراین تمرین الهام گرفتن از نقوشى بوده است که سابقه اى دیرین در زندگى ایرانى داشته اند . نقوشى که نشاًت گرفته از ترکیبات هندسى بوده و به طرزى ماهرانه و هنرمندانه در حجم و سطوح معمارى و دیگر دست ساخته ها نقش بسته اند. بى تردید تکرار دقیق و بدون تغییر این نقوش، تصویرى کسل کننده از گذشته را بازتاب مى دهد بى آنکه نویدى از آینده داشته باشد. بنابراین ما تلاش مى کنیم تا این نقوش را در ترکیب هایى جدید پیش روى بینندگان قرار دهیم.