تردیدی نیست در جهان امروز دیزاین اشیاء و وسایل از جنبه کاربردی توسط متخصصین و به وسیله نرم افزار های تخصصی طراحی می شود تا وسیله ای که ساخته می شود بالاترین سطح ممکن را از نظر کارایی و دوام داشته باشد . اما در عین حال جنبه دیگری نیز در طراحی اشیاء وجود دارد و آن القای حسی از موضوع یا ارائه نگرشی ویژه به یک وسیله است که اگر چه الزاماً به کاربرد شیء توجه نمی کند ولی می تواند از طریق نگرش و القای حس خود، برای طراحان الهام بخش ایده هایی نوین باشد.
ممکن است در طراحی یک صندلی صرفاً بخواهید حسی از نشستن و یا تعلیق القا شود و یا چراغی که ممکن است القای مفهومی از روشنی در آن بیشتر بارز باشد تا کارایی آن برای روشن ساختن محیط. ورود معمار در حوزه ی طراحی اشیاء با چنین نقشی می تواند مفید و موثر باشد.
با این نگرش در طراحی ترولی تمرکز ما بر این بوده است که این وسیله را نه از جنبه کارایی کامل بلکه با ارائه مفهومی از شیء سیار در فضا و همینطور شیء حمل کننده سایر اشیاء ببینیم.
این ترولی در امتداد طرحی است که برای صندلی پیش از این در نمایشگاه ابژه یک داشتیم. پیوستگی خطوط، انحنا و حذف زواید، احساس جسمی متحرک در فضا را پدید می آورد که البته تا حد زیادی به جنبه های کاربردی آن نیز توجه شده است.
ترولی گردونه در کنار صندلی اورنگ می تواند مفهومی مشترک از نگرش یک معمار به این دو شیء را ارائه کند.